Ostatni – trzeci rozbiór (1795 r.) spowodował, iż Polska całkowicie znikła z mapy świata na ponad 100 lat. Co w tym czasie działo się z Warszawą? Przez pierwszych 12 lat- do zwycięstwa Napoleona, znajdowała się ona pod zaborem Pruskim. Imperator w 1807 r. ustanowił Księstwo Warszawskie, zależne od Francji. Sztuczny twór upadł wraz z klęską swojego protektora. W 1815 r. na mocy traktatu Kongresu Wiedeńskiego powstało autonomiczne, połączone unią realną z Rosją, Królestwo Polskie.
Warszawa stała się jego stolicą, co wpłynęło na szybki i prężny rozwój miasta. Postępowała industrializacja, a kapitalizm pozwolił bogacić się mieszczanom. Nie bez znaczenia pozostał również największy wynalazek tamtej epoki- maszyna parowa. Solec stał się dzielnicą przemysłową, znajdowała się tam rządowa fabryka maszyn, młyn Banku Polskiego, gazownia, warsztaty żeglugi parowej oraz kilka garbarni i browarni.
Rozrastające się miasto potrzebowało nowej infrastruktury - powstało wiele ulic m.in. Aleje Jerozolimskie, oraz drugi most na Wiśle łączący Żoliborz z Pragą.
W centrum Warszawy wzniesiono monumentalne budowle: Teatr Wielki, Pałac Staszica oraz Belweder. W 1816 roku, dekretem Aleksandra I, powołany został Uniwersytet Warszawski z 5 wydziałami – teologii, prawa, medycyny, filozofii, nauki i sztuk pięknych.
Mieszkańcy stolicy, śledząc te wszystkie zmiany, ani na chwili nie zapomnieli o sytuacji politycznej Ojczyzny. Przepełnieni miłością do Polski zawiązywali organizacje patriotyczne - Związek Wolnych Polaków, Wolnomularstwo Narodowe oraz Towarzystwo Patriotyczne. W mieście koncentrowała się konspiracja przeciw zaborcy, która przerodziła się w ruch wyzwoleńczy.
Księstwo Polskie
Teatr Wielki
Pałac Staszica
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz