Fryderyk Chopin to bez wątpienia jeden z najwybitniejszych Polaków. Urodził się 22 lutego 1810 roku w Żelazowej Woli, z którą zazwyczaj jest kojarzony, choć mieszkał tam zaledwie kilka miesięcy swojego życia. Całe dzieciństwo i młodość spędził w Warszawie - to właśnie tu odkryto jego talent, a przywileje wielkiego miasta pozwoliły na dalsze kształcenie oraz rozwój kariery Fryderyka.
Już jako półroczne niemowlę przeprowadził się wraz z rodziną do Warszawy do pałacu Saskiego, gdzie mieściło się liceum, w którym jego ojciec miał objąć posadę nauczyciela języka francuskiego. Czteroletni Frycek rozpoczął naukę gry na fortepianie pod okiem matki, dwa lata później trafił pod skrzydła Wojciecha Żwynego. Już zaledwie po roku współpracy powstały pierwsze kompozycję – polonez g-moll oraz opera w stylu włoskim. Dzieła te oraz kolejne ( polonez B-dur, Marsz Wojskowy)powstawały w murach oficyny pałacu Kazimierzowskiego, gdzie przeniósł się wraz z rodziną. Rok 1818 to czas, w którym Chopin rozpoczął działalność publiczną, a jego talent spotkał się z uznaniem warszawskich salonów. W lutym zagrał swój pierwszy publiczny koncert, z którego dochód był przekazany na cele charytatywne. We wrześniu sława Fryderyka zawiodła go na salony księcia Konstantego, który zachwycił się jego wykonaniem „ Marszu Wojskowego”. O tego czasu grywał tam regularnie. Jednakże Chopin nie spoczął na laurach kontynuując dalsze kształcenie – od 1823 do 1826 w warszawskim liceum, następnie (1826-1829) w Szkole Głównej Muzyki, gdzie podjął naukę harmonii i kontrapunktu pod okiem Elsnera. To okres fascynacji muzyką ludową, którego owocem są m.in. Sonata c-moll, Trio g-moll i liczne Mazurki. Od 1827 roku zamieszkiwał w pałacu, Czerskich. Po zakończeniu studiów Fryderyk poznał Konstancję Gładkowską- solistkę, która była jego jedyna i prawdziwą niespełnioną miłością. Swoje uczucia pod postacią nut przelał na papier – postały koncerty fortepianowe f-moll i e-moll. Na początku roku 1830 miał miejsce pierwszy biletowy koncert Fryderyka w Teatrze Wielkim. Niestety swoje wielkoformatowe koncertowanie zakończył 11 października tego samego roku, pożegnalnym występem.
Na początku listopada w obliczu licznych represji i wybuchu postania listopadowego Chopin wyjeżdża z Warszawy, udając się na emigracje. Żegnany od pałacu Czapskich do „Żółtej Karczmy” za rogatkami wolskimi przez licznych przyjaciół, w tym pprzez, Elsnera, który przy tej okazji wykonał specjalnie skomponowaną kantatę na cześć swojego najzdolniejszego ucznia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz